To był koniec...ale za to jaki!Do głowy przychodzi sentencja "Trzeba wiedzieć,kiedy ze sceny zejść-niepokonanym"(paradoksalnie zaśpiewana przez zespół Perfect...).Damon i Graham stworzyli monumentalną pieśń,hymn wieszczący upadek brytyjskiego kolektywu, jednocześnie robiąc to w taki sposób,że w utworze ukryta jest ta iskierka nadziei,że to jeszcze nie koniec,że wrócą,że prawdziwa przyjaźń przetrwa...Te ostatnie w historii blur 'plumknięcia' gitary Coxona,ostatni zaśpiew Albarna "You can be with me".Smutek i nadzieja,razem.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz